Op de helft

Vandaag ben ik 71 dagen van huis en is het ook nog precies 71 dagen te gaan voordat ik weer thuis ben. Ik ben dus precies op de helft. De tijd vliegt!

De weken na Vietnam waren het hele drukke weken, waarin ik veel toetsen had en er dus veel gestudeerd moest worden. Het weekend van 11/12 april ben ik dan ook veel op mijn kamer geweest om aan school te werken. Wel heb ik op zaterdagavond tijd vrij gemaakt voor karaoke! Het is heel erg populair in Azië. We hadden een privékamer gehuurd zodat we rustig ons gang konden gaan. Met een groepje studenten hebben we 4 uur lang hits gezongen als Dancing Queen, All By Myself, SOS en Uptown Girl. Dit weekend heb ik ook mijn terugticket naar huis geboekt. Vanuit Taipei naar Amsterdam kost een ticket minstens 750 euro. Na even zoeken kwam ik erachter dat als ik vanuit Tokyo zou vliegen het maar 430 euro zou kosten. Het is zonde om dan niet even in Japan te blijven, mijn laatste week verblijf ik dus in Japan! Op 8 juli kom ik om 11.00 terug in Amsterdam.

Het is allemaal goed gegaan met mijn opdrachten, presentaties en toetsen. Dus in het weekend van 18/19 april was het tijd om weer wat van Taiwan te gaan zien. Op zaterdag ging ik samen met een Oostenrijks meisje naar Taichung, 2 en een half uur ten zuiden van Taipei. Wij hadden gehoord dat dit weekend er een heel groot boeddhistisch festival plaats zou vinden, genaamd Mazu Pilgrimage Festival. Mazu is de belangrijkste godin in het boeddhisme en tijdens dit festival wordt haar beeld 200 km rondgedragen langs allerlei tempels in de buurt. Verder zouden er veel activiteiten zoals traditionele dansen te zien moeten zijn. Met de trein kwamen we aan in Taichung en werden we doorverwezen naar Dajia, een stadje anderhalf uur met de bus verderop. Eenmaal aangekomen bij de Zhenlan Tempel in Dajia bleek er van activiteit weinig sprake te zijn. Ja, er waren mensen aan het bidden, maar het vieltoch wel wat tegen. Tot overmaat van ramp bleek de eerstvolgende trein terug naar Taichung pas anderhalf uur later te gaan. We hebben toen maar een taxi genomen. Terug in Taichung gingen we opnieuw naar de tourist information en na 10 minuten praten kwamen we tot de conclusie dat er vandaag eigenlijk niet echt iets te doen was. Heel erg balen. Een oud mannetje van 71 die ook bij het gesprek betrokken was, stelde toen opeens voor om ons de rest van de dag rond te leiden door Taichung. We hadden geen idee wat er te doen was in Taichung, dus hebben toen maar ingestemd. We gingen weer met de bus op pad. Na 15 minuten stapten we uit in the middle of nowhere. Twee straten verderop was daar opeens een huizencomplex dat helemaal was beschilderd. Rainbow Village, zoals het genoemd wordt, is een voormalig militair wooncomplex dat nu helemaal beschilderd is door een man van 93, die ook aanwezig was. De Rainbow Village staat niet in mijn reisgids en zonder onze lokale gids zouden we het nooit hebben bezocht. Later die middag hebben we ook nog een tempel bezocht en hebben we de dag afgesloten op de nightmarket. Zo was het onverwachts toch nog een hele leuke dag doordat we op sleeptouw werden genomen door Peter. Wij hebben later die dag ook gevraagd wat zijn plannen waren voordat hij besloot ons de hele dag rond te leiden. Hij vertelde dat hij net naar huis wilde gaan om te lunchen en dat hij toen ons tegenkwam. Ik denk niet dat dit in Nederland snel zou gebeuren. Op zondag had ik me ingeschreven voor een gratis wandeltour door het oude centrum van Taipei. We begonnen bij het 2/28 Memorial Park, waarna we via het Presidential Palace naar Ximending liepen. Er werd heel veel verteld over de geschiedenis van Taipei en Taiwan. De tour eindigde bij de Longshan Tempel, de grootste en oudste tempel van Taipei. De tour duurde zo'n 3 en een half uur en ik ben weer heel wat meer te weten gekomen over Taipei.

Afgelopen week was het hier tentamenweek. Ik heb vanaf maandag dus weer veel zitten studeren. Op woensdag had ik mijn tentamen Chinees. Ik kan nu eindelijk mijn naam schrijven! Mijn Chinese naam, die de universiteit voor mij heeft uitgekozen, is 周依絲. In Romaanse letters staat er Zhou Yi-Si, uit te spreken als Djo Iesil. Zhou staat voor Geurts en Yi-Si voor Esther. Ik gebruik mijn Chinese naam in het dagelijks nauwelijks. Op de universiteit hebben de leraren alleen een lijst van onze Chinese namen, maar de meeste leraren noemen je gewoon bij je eigen naam. Ook veel Taiwanese studenten laten zich bij hun Engelse naam noemen. Eerst moest ik altijd een Taiwanees vragen om mijn naam op officiële documenten te zetten. Vandaag ging ik naar de bank om mijn huur te betalen en heb ik voor het eerst mijn eigen naam geschreven. Dat verliep toch niet helemaal vlekkeloos, het is ook niet makkelijk als er iemand met je meekijkt terwijl je je naam probeert te schrijven, dan ga je vanzelf een beetje stuntelen. Ik heb nog wat moeite om Chinese karakters op normale grootte te schrijven, het is allemaal nog een beetje passen en meten dus mijn karakters vallen vaak best groot uit. Uiteindelijk is het gelukkig gewoon gelukt.

Afgelopen vrijdagavond had ik een formele receptie van de Dutch Trade Office in Taipei ter gelegenheid van Koningsdag. Met een groep Nederlanders gingen we naar de receptie. En formeel was het, iedereen had een pak of galajurk aan. We vielen wel een beetje op als studenten, maar gelukkig waren wij niet de enige studenten. De zaal was versierd met een ijssculptuur van een molen en overal waren natuurlijk tulpen. Na een speech en het Wilhelmus werd het buffet geopend. Kaas, appeltaart, tompoezen, soesjes, bloemkool met zo'n papje, haring, alle Nederlandse glorie werd uit de kast gehaald. Na een avond met veel eten en drinken kan ik er wat betreft het Nederlandse eten weer even tegenaan! Op zaterdag heb ik samen met 3 meisjes 2 dorpen ten zuiden van Taipei bezocht. Als eerste gingen we naar Yingge, een dorp dat bekend staat vanwege de handgemaakte theekopjes en potten. Winkel na winkel zijn we ingegaan op zoek naar traditionele theeserviezen. Ik heb me ingehouden en heb geen compleet theeservies aangeschaft. Het tweede dorp was Sanxia, in dit dorp is de Japanse koloniale stijl nog duidelijk zichtbaar. We liepen door Minchuan street die helemaal gevuld was met kleine winkeltjes. Later op de dag hebben we nog de Zushi Tempel bezocht. Gisteren heb ik de week afgesloten met een workshop dumplings maken. Dumplings bestaan uit deeg met daarin een vulling. De dumpling kan gefrituurd, gestoomd of gekookt worden. Het vouwen van het deeg is al een kunst op zich. De hele middag hebben we dumplings gemaakt, waarna ze gekookt werden en we ze hebben opgegeten. Ze waren heerlijk! Het was een hele gezellige middag en ik heb weer veel nieuwe mensen leren kennen.

Gisterenavond zijn papa en mama om 17.30 vanuit Schiphol vertrokken! Op dit moment zijn ze op het vliegveld in Shanghai. Over iets meer dan twee uur stappen ze in het vliegtuig naar Taipei!! Het voelt nog een beetje onwerkelijk dat ik ze vandaag na 10 weken weer ga zien! Ik kan echt niet wachten! David zal woensdag in Taipei aankomen. We hebben allerlei leuke dingen voor de aankomende weken gepland staan. Als eerste ga ik ze rondleiden door Taipei en van vrijdag tot en met dinsdag gaan we ook naar het zuiden van Taiwan. De laatste dagen zijn we weer in Taipei en gaan we hier nog heel veel leuke dingen doen.